MEYVECİLİKTE KIŞ BAKIMI

Hava sıcaklıklarının geceleri sıfırın altına inmesi ve eskilerin tabiriyle kırağıların başlaması sonrasında pek çok meyve türü yaprağını dökmeye başladı. Elma, armut, ayva, kiraz, vişne, erik, ceviz, badem, hünnap, trabzon hurması gibi türlerde yaprakların dökülmesi, dinlenme periyodunun başlaması anlamına gelmektedir. Dinlenme döneminde meyve ağaçlarının yaşamsal faaliyetleri iyice yavaşlar ve bu durgun dönemde adeta uykuda olurlar. Bir sonraki ilkbaharda köklere su yürüyüp tomurcuklar kabarana kadar olan sürede yapılması gereken bakım işlerine kısaca kış bakımı diyoruz. Ağaçların yapraksız olduğu dönemde yapılacak en önemli bakım işlemi ise genç fidanların ve ağaçların tekniğine uygun budanmasıdır. Yeni tesis edilen bahçelerde genç fidanlara şekil budaması yapılır. Ürün verme çağındaki olgun ağaçlarda ise verim budaması yapılır. Budamalar sırasında, budama makası, budama testeresi gibi kesici aletlerin muhakkak dezenfektanlarla muamele edilmesi gerekir. Bu işlem ile bir ağaçtaki veya bir bahçedeki hastalıklar, diğer parsellere ve diğer ağaçlara taşınmamış olur. Pratik bir uygulama için dezenfektan olarak dört birim suyun içerisine karıştırılmış bir birim çamaşır suyu çözeltisi kullanılabilir. Budama sırasında oluşan dal ve yaprak artıkları bahçeden uzaklaştırılarak kontrollü koşullarda imha edilmelidir. Çünkü bu artıklar bahçede kalırsa meyvelerde zarar yapan böceklere ve hastalık sporlarına konukçuluk yapmakta ve bu etmenler ertesi yıl salgın oluşturmaktadır.Bir diğer önemli kış bakımı da ağaçların hastalık ve zararlılara karşı koruyucu olarak ilaçlanmasıdır. Bu amaçla ağaçların yaprakları %70’i döküldüğünde bordo bulamacı veya sıvı bakır uygulaması yapılabilir. Budama ile ağaçlarda kesim yapılacağından ve kesim sebebiyle açılan yaralardan mikroorganizmalar girebileceğinden, budama işlemi sonrasında bakırlı bitki koruma ürünleriyle bir ilaçlama yapılması son derece faydalı olacaktır.Kış aylarında taban gübrelemesi de ihmal edilmemesi gereken hususlardandır. Fosfor ve potasyum içeren kök gübreleri Kasım-Mart ayları arasında verilebilir. Ancak azotlu gübre uygulamalarının Şubat-Mart aylarına bırakılması daha uygun olacaktır. Çünkü azot kolay yıkanan bir element olduğundan bahçeye erken dönemde verilmesi durumunda, kış yağışlarıyla yıkanır ve toprağın derinlerine akarak zayi olur. Verilecek gübre miktarını belirlemek için toprak analizi yaptırmak en iyisidir.Toprakta organik madde eksikliği varsa bunu gidermek için yanmış hayvan gübresi verilmesi gerekir. Bu durumda bir dekar alana 2-3 ton iyice yanmış hayvan gübresi verilerek toprağa karıştırılabilir. Ancak bu uygulamayla toprağa yabancı ot tohumları taşınabilmektedir. Böyle bir endişesi olan üreticilerimiz toprağın organik madde ihtiyacını karşılamak için dekara 200-250 kg. hesabıyla leonardit verebilirler.

Tüm hemşerilerime sağlıklı ve huzurlu günler dilerim.